uzun suredir tangoya ara vermis gibiydim, istemsiz, is yuzunden bir araydi. Bu aksam milongaya gittim ve iyiki de gitmisim!! Aslinda basinda o kadar iyi degildi, niye ara verdim ki diye uzuldum vs. Ama sonra..
sonra.. annarbordaki tango insanlari icindeki en buyuk tutkum da ordaydi: c-i-r-o.. Daha ben ona gitmeden geldi dansa kaldirdi. 2 tanda ustuste (yani 6-7 sarki) dansettik. Anlatilmaz bir keyifti yine. Benimle ilk dansettigi gunu ve yeri hatirliyor olmasi biraz sasirtti ne yalan soyleyeyim. Hani benim ona "tango crush'im" vardi da, o beni niye hatirliyormus acep.. Sanirim tango icin soylenen o butun 'ahlaksiz' sifatlara en yakin hissi bu adamla dansederken hissediyorum ve acikca soyleyebilirim ki hicbiri ahlaksiz degil. Daha cok yakin olmanin verdigi keyif, hani "daha da yakin" olasim gelmiyo :) Gecenin sonuna dogru, arada dansettigim ukalalara da gicik olmanin getirisi, gidip kendisine 3. bir tanda da daha dansedip dansedemeyecegimizi sordum.. 4 sarki daha kaptirdik kendimizi muzige.. Icim arindi sanki, kendime geldim..
boyle bir haftanin sonunda beni iyi edecek sey ya sevgilimin yaninda olmasi olurdu - ki malesef mumkun degil, yada boyle bir milonga..
No comments:
Post a Comment