genelde keyfim yokken tangoya gitmiyorum, gitcek halim ve zamanim olmuyor.. Ama dun daha cok agirlik icime oturmus bir psikolojideydim ve cidden tangoya gidip dansetmek ve kafami sevdigim birseye vermek istiyordum..
Hayata olan sinirimi danstan cikardim gibi oldu.. Tabii herkesle dans ederken ayni his olmasa da, bildiklerimle dans ederken daha emin, daha kararli ve daha buyuk adimlar atiyordum. Boyle bir "bu isi yaparim ben, gusel de olur" tepkisi gibi sanki.. Ve iyi de geldi acikcasi onu yapmak, o his.. Bu haftamin en gusel dakikalariydi sanki..
pratik arkadasim, sanjey
No comments:
Post a Comment